Openingsceremonie

De groet komt iedere training terug en zit vol symboliek over leren, eerst nadenken voordat we handelen en de wens een confrontatie te vermijden als het kan, maar ook dat we er klaar voor zijn mocht het tot een confrontatie komen. Klaar om onze wapens te gebruiken: onze lege handen – karate.

De uitleg per stap van de ceremonie is als volgt:

De beginstand: je handen liggen tegen de bovenbenen, je knieën zijn gebogen.
Stap met je linkerbeen opzij naar een horse-stance.

Door de positie van je handen is je mond aan het zicht ontnomen. Dit wijst erop dat je eerst zult nadenken voordat je spreekt. De gebalde vuist staat voor de fysieke kracht; het is de sterke rechter hand. Hij wordt afgedekt door de linkerhand, de hand van de wijze. Dat betekent dat je niet te koop zult lopen met je vaardigheden. Je verstand zal je krijgszuchtigheid overheersen.

Sluit je linkerbeen weer aan bij rechts.

Tijdens deze beweging leggen je handen symbolisch de vorm van het hart af, omhoog en opzij. Dat wijst op het feit dat je niet de bedoeling hebt te vechten, dat je je medemens respecteert en dat je uitsluitend tot verdediging zal overgaan als je daartoe gedwongen wordt.

Het openen en sluiten van de klauwhanden duidt op een tijger die zijn klauwen strekt, klaar voor het gevecht. De handen die op de bovenbenen slaan maken het geluid van een dichtslaande deur; er is geen weg meer terug.

Je rechtervoet stapt dwars uit naar voren en je rechtervuist wordt opgeheven als om aan te vallen, maar hij wordt afgedekt door je linkerhand. Dit staat symbool voor de krijger en de wijze die samen ten strijde trekken.

Het samenkomen van de handen wijst op het samengaan van lichaam en geest in al wat men doet. De snelheid waarmee de rechtervoet naar voren komt duidt op de furie van de tijger die zijn slachtoffers doet schrikken en verstijven.

Je linkervoet stapt door naar voren en eindigt in een ‘cat-stance’ en tegelijkertijd stoot je rechtervuist uit naar de hartstreek.

Daarmee wordt gewezen op het gevoel voor de waarde van het menselijk leven. De linkerhand gaat naast de rechter mee naar voren en fungeert als schild. Dit staat symbool voor de krijger en de wijze die zij aan zij vechten.

Leg de ruggen van je handen tegen elkaar en stap terug met je linkerbeen.

De krijger en de wijze vechten rug aan rug. Zij zullen elkaar niet in de steek laten, zelfs al lijkt de strijd verloren. De rechterhand, die nu ook is geopend, geeft daarmee aan dat ook in de krijger een wijze schuilt.

Je rechtervoet stapt ook terug en je handen draaien onderlangs en binnendoor om terug naar de heupen te gaan. Op weg daar naar toe slaan ze eerst met de vingertoppen in de richting van de ogen van de tegenstander. Hierdoor wordt de tegenstander het zicht ontnomen op dat wat je doet.
Stap weer opzij met je linkerbeen naar een horse-stance.

Het meditatieve teken waarbij de handen elkaar bij de toppen van duimen en wijsvingers raken boven het hoofd is het teken Zai of Nichirin-in, het teken van de zonnering. De driehoek die de handen vormen staat voor de vlam, die alles vernietigt wat niet puur is.

Als je linkerhand je rechtervuist weer bedekt op mondhoogte, geef je daarmee nogmaals aan je krijgskunst niet te willen gebruiken.
Deze pose die op bidden lijkt met je handen op borsthoogte, symboliseert de spijt die je bij voorbaat al hebt van de schade die je misschien zult aanrichten.
Ten slotte leggen je handen nogmaals de vorm van het hart af en sluit je je linkerbeen weer aan bij rechts.
Eindpositie.